یادداشت از حسین واعظی / حفظ استقلال و تمامیت ارضی نه تنها وظیفه مسئولان، بلکه مسئولیتی ملی و همگانی است. همه اقشار جامعه، از مسئولان دولتی گرفته تا مردم عادی، در پاسداری از این دو اصل اساسی شریک‌اند.
یادداشت از حسین واعظی – پایگاه خبری زنگ خطر / استقلال و تمامیت ارضی، دو اصل بنیادین در حیات سیاسی هر کشور هستند که امنیت، ثبات و توسعه پایدار را تضمین می‌کنند. در جمهوری اسلامی ایران، این دو مفهوم نه تنها ارزش‌های سیاسی و حقوقی به‌شمار می‌روند، بلکه بخشی از هویت ملی و انقلابی مردم ایران محسوب می‌شوند.
از زمان پیروزی انقلاب اسلامی در سال ۱۳۵۷، حفظ استقلال از سلطه بیگانگان و صیانت از مرزهای کشور، به عنوان یکی از اهداف اصلی نظام جمهوری اسلامی مطرح بوده است. استقلال در جمهوری اسلامی ایران تنها محدود به جنبه سیاسی نیست، بلکه در ابعاد فرهنگی، اقتصادی و علمی نیز معنا پیدا می‌کند. یکی از شعارهای اصلی انقلاب، “نه شرقی، نه غربی، جمهوری اسلامی” بود که بر خوداتکایی و نفی سلطه‌پذیری تأکید دارد.
ایران با اتخاذ سیاست خارجی مستقل، در برابر دخالت قدرت‌های خارجی ایستادگی کرده و در عرصه‌های بین‌المللی، همواره بر اصل احترام متقابل و عدم وابستگی تأکید داشته است. این استقلال سیاسی، امکان تصمیم‌گیری بر اساس منافع ملی و ارزش‌های اسلامی را برای کشور فراهم ساخته است.
تمامیت ارضی ایران در طول تاریخ با تهدیدهای متعددی روبرو بوده است؛ از حملات نظامی گرفته تا تحریکات قومیتی و مرزی. جمهوری اسلامی ایران با تکیه بر وحدت اقوام مختلف و تأکید بر هویت ایرانی-اسلامی، توانسته است از مرزهای خود حفاظت کند و مانع تجزیه‌طلبی یا نفوذ دشمنان شود.
نیروهای مسلح جمهوری اسلامی ایران، به ویژه سپاه پاسداران انقلاب اسلامی و ارتش، نقشی کلیدی در حفاظت از مرزها و مقابله با تهدیدات ایفا کرده‌اند.
با وجود دستاوردها، حفظ استقلال و تمامیت ارضی همچنان نیازمند هوشیاری، وحدت و برنامه‌ریزی دقیق است. دشمنان خارجی همواره در تلاش‌اند با استفاده از ابزارهایی مانند جنگ نرم، تحریم اقتصادی، و تحریک اختلافات داخلی، پایه‌های استقلال و وحدت ملی را سست کنند. بنابراین، تقویت زیرساخت‌های اقتصادی، افزایش آگاهی عمومی، تحکیم هویت ملی و توسعه عدالت‌محور در مناطق مرزی، از جمله راهکارهایی است که می‌تواند استقلال و تمامیت ارضی کشور را مستحکم‌تر سازد.
در نهایت، حفظ استقلال و تمامیت ارضی نه تنها وظیفه مسئولان، بلکه مسئولیتی ملی و همگانی است. همه اقشار جامعه، از مسئولان دولتی گرفته تا مردم عادی، در پاسداری از این دو اصل اساسی شریک‌اند. در دنیای امروز که تهدیدات شکل‌های پیچیده‌تری یافته‌اند، اتحاد و بصیرت ملت ایران می‌تواند همچنان سپری مستحکم در برابر خطرات باشد و عزت و اقتدار کشور را در سطح جهانی حفظ کند.
