بررسی مشکلات کشاورزان در ایران
بررسی مشکلات کشاورزان در ایران

برای بهبود وضعیت کشاورزان، لازم است سیاست‌های حمایتی مؤثرتر، سرمایه‌گذاری در زیرساخت‌ها، ترویج کشاورزی هوشمند، اصلاح الگوی مصرف آب و همچنین تضمین خرید عادلانه و به‌موقع محصولات کشاورزی توسط دولت در دستور کار قرار گیرد. توجه به مشکلات این قشر زحمتکش، گامی مؤثر در جهت تأمین امنیت غذایی و توسعه پایدار کشور خواهد بود.

یادداشت از وحید اعظمی – پایگاه خبری زنگ خطر / کشاورزی یکی از مهم‌ترین پایه‌های اقتصادی و تأمین امنیت غذایی هر کشوری است. در ایران نیز بخش قابل توجهی از جمعیت به‌طور مستقیم یا غیرمستقیم به کشاورزی وابسته‌اند. با این حال، کشاورزان با چالش‌ها و مشکلات متعددی مواجه‌اند که بر بهره‌وری، انگیزه و معیشت آنان تأثیر منفی گذاشته است.

۱. کمبود منابع آبی: یکی از اساسی‌ترین مشکلات کشاورزان، بحران کم‌آبی و خشکسالی‌های پی‌درپی است. کاهش سطح آب‌های زیرزمینی، خشک‌شدن قنات‌ها و محدودیت در دسترسی به آب باعث کاهش سطح زیر کشت و کیفیت محصولات شده است.

۲. افزایش هزینه‌های تولید: افزایش قیمت نهاده‌های کشاورزی مانند بذر، کود، سم و سوخت، هزینه تولید محصولات را به‌شدت بالا برده است. این در حالی است که قیمت خرید تضمینی محصولات از سوی دولت یا پایین است یا به‌موقع پرداخت نمی‌شود.

۳. نبود حمایت‌های بیمه‌ای مؤثر: بسیاری از کشاورزان از پوشش بیمه‌ای مناسبی برخوردار نیستند یا بیمه کشاورزی در زمان بروز خسارات (مانند سیل یا تگرگ) جبران خسارت را به‌موقع انجام نمی‌دهد. این موضوع موجب بی‌اعتمادی کشاورزان به نظام بیمه‌ای شده است.

۴. ضعف در بازاریابی و فروش محصولات: نبود بازارهای منسجم برای فروش مستقیم محصولات کشاورزی باعث وابستگی کشاورزان به دلالان و واسطه‌ها شده که سهم زیادی از سود را به خود اختصاص می‌دهند. این وضعیت درآمد کشاورزان را کاهش داده است.

۵. کمبود آموزش و فناوری‌های نوین: بسیاری از کشاورزان هنوز به روش‌های سنتی کشاورزی مشغول‌اند و دسترسی کافی به دانش روز، ابزارهای نوین و آموزش‌های فنی ندارند. این موضوع باعث پایین‌ماندن بهره‌وری و افزایش ضایعات محصولات شده است.

برای بهبود وضعیت کشاورزان، لازم است سیاست‌های حمایتی مؤثرتر، سرمایه‌گذاری در زیرساخت‌ها، ترویج کشاورزی هوشمند، اصلاح الگوی مصرف آب و همچنین تضمین خرید عادلانه و به‌موقع محصولات کشاورزی توسط دولت در دستور کار قرار گیرد. توجه به مشکلات این قشر زحمتکش، گامی مؤثر در جهت تأمین امنیت غذایی و توسعه پایدار کشور خواهد بود.