خوانسار با بهرهمندی از مواهب طبیعی، میراث فرهنگی، ظرفیتهای انسانی و جایگاه جغرافیایی مطلوب، میتواند به الگویی از توسعه متوازن و پایدار در مناطق نیمهکوهستانی ایران تبدیل شود.
یادداشت از وحید اعظمی مدیرمسئول پایگاه خبری زنگ خطر / شهرستان خوانسار، یکی از شهرستانهای زیبای استان اصفهان، در دل زاگرس مرکزی واقع شده و با طبیعتی دلانگیز، فرهنگی غنی و منابع انسانی توانمند، از ظرفیتهای بالقوه فراوانی برای توسعه پایدار برخوردار است. شناخت این ظرفیتها میتواند راهگشای برنامهریزیهای هدفمند برای پیشرفت اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی این منطقه باشد.
۱. ظرفیتهای طبیعی و گردشگری
خوانسار با داشتن چشمهسارهای متعدد، آبوهوای معتدل کوهستانی، مراتع سرسبز، باغهای گردو، بادام و سیب، و طبیعتی بکر مانند دامنههای گلستانکوه، یکی از مقاصد کمنظیر طبیعتگردی و اکوتوریسم در ایران محسوب میشود. چشمه مرزنگو، منطقه حفاظتشده گلستانکوه (با شهرت جهانی در رویش لالههای واژگون) و پارک ملی خوانسار از جمله جاذبههایی هستند که قابلیت توسعه گردشگری پایدار، بومگردی و ایجاد مشاغل مرتبط را دارند.
۲. ظرفیتهای اقتصادی و کشاورزی
اقتصاد خوانسار بهطور سنتی بر پایه کشاورزی، دامداری و زنبورداری استوار بوده است. عسل طبیعی خوانسار که شهرت ملی دارد، قابلیت صادرات و برندینگ در بازارهای داخلی و خارجی را دارد. همچنین تولید محصولات ارگانیک مانند گردو، بادام، و گیاهان دارویی چون گل گاوزبان، آویشن و بومادران، فرصت مناسبی برای توسعه کشاورزی پایدار و صنایع تبدیلی فراهم میآورد. سرمایهگذاری در صنایع کوچک بستهبندی و فرآوری محصولات کشاورزی، میتواند اشتغالزایی و درآمدزایی قابل توجهی به همراه داشته باشد.
۳. ظرفیتهای علمی، فرهنگی و انسانی
خوانسار دارای سابقهای درخشان در زمینه فرهنگ و آموزش است. مدارس قدیمی، مراکز علمی و حوزههای علمیه در این منطقه همواره در تربیت نخبگان نقش داشتهاند. وجود نیروی انسانی تحصیلکرده، فرهنگدوست و خلاق، زمینهساز توسعه اقتصاد دانشبنیان، گردشگری فرهنگی و صنایع خلاق است. همچنین ظرفیت بالای خوانساریهای مقیم در سایر شهرها میتواند با ایجاد پیوندهای اجتماعی و اقتصادی، در قالب سرمایهگذاری، مشاوره و انتقال تجربه، به رشد شهر کمک کند.
۴. موقعیت جغرافیایی و ارتباطات
خوانسار با قرارگیری در مسیر جادههای ارتباطی بین استانهای مرکزی، اصفهان و لرستان، امکان بهرهبرداری از موقعیت ترانزیتی و توسعه بازارهای منطقهای را داراست. با بهبود زیرساختهای حملونقل، جادهای و دیجیتال، میتوان ارتباط خوانسار با بازارهای بزرگتر را تقویت کرده و فرصتهای نوینی در حوزه تجارت الکترونیک، گردشگری مجازی و خدمات راه دور ایجاد کرد.
خوانسار با بهرهمندی از مواهب طبیعی، میراث فرهنگی، ظرفیتهای انسانی و جایگاه جغرافیایی مطلوب، میتواند به الگویی از توسعه متوازن و پایدار در مناطق نیمهکوهستانی ایران تبدیل شود. تحقق این چشمانداز نیازمند مشارکت مردم، حمایت مسئولان، و سرمایهگذاری هوشمندانه در بخشهایی چون گردشگری، کشاورزی پایدار، آموزش، و فناوری اطلاعات است.