یکی از اصلی‌ترین مشکلات صنایع گلپایگان، نبود زیرساخت‌های مناسب در شهرک‌های صنعتی است. شهرک صنعتی گلپایگان با کمبودهایی نظیر آب پایدار، برق کافی، سیستم تصفیه‌خانه و امکانات لجستیکی روبه‌روست.
یادداشت از وحید اعظمی / شهرستان گلپایگان با پیشینه‌ای دیرینه در صنعت و تولید، به‌رغم برخورداری از موقعیت جغرافیایی مناسب، نیروی انسانی مستعد و زیرساخت‌های نسبی، در سال‌های اخیر با چالش‌های متعددی در حوزه صنعت مواجه بوده است. صنایع کوچک و متوسط این شهرستان سهم قابل‌توجهی در اشتغال و تولید منطقه دارند.
یکی از اصلی‌ترین مشکلات صنایع گلپایگان، نبود زیرساخت‌های مناسب در شهرک‌های صنعتی است. شهرک صنعتی گلپایگان با کمبودهایی نظیر آب پایدار، برق کافی، سیستم تصفیه‌خانه و امکانات لجستیکی روبه‌روست. از سوی دیگر، عدم حمایت موثر نهادهای دولتی و بانکی از واحدهای تولیدی، عملاً چرخه سرمایه‌گذاری را با مانع روبه‌رو کرده است.
بسیاری از کارآفرینان گلپایگانی از سخت‌گیری‌های بانکی در اعطای تسهیلات، نرخ بهره بالا، بروکراسی اداری طاقت‌فرسا و نبود تضمین‌های عملی برای حمایت از تولید گلایه دارند.
در چنین شرایطی، کارآفرینی نه‌تنها جذاب نیست بلکه به یک ریسک پرهزینه بدل شده است. نبود نگاه کلان‌نگر در برنامه‌ریزی اقتصادی استان اصفهان نسبت به شهرستان‌هایی چون گلپایگان، یکی دیگر از عوامل عقب‌ماندگی صنعتی این منطقه است. درحالی‌که تمرکز بیش‌ازحد بر شهرهای مرکزی استان (مانند اصفهان و کاشان) به نوعی توسعه نامتوازن منجر شده است.
گلپایگان با وجود پتانسیل بالا، عملاً در حاشیه قرار گرفته است. از نظر منابع انسانی نیز، گلپایگان با چالش مهاجرت نیروهای متخصص به کلان‌شهرها روبه‌روست.
نبود مشوق‌های جذب و نگه‌داشت نیروهای ماهر، مقداری ضعف در آموزش‌های فنی‌وحرفه‌ای منطبق با نیاز صنایع و نیز عدم تعامل مناسب بین دانشگاه‌ها و بخش صنعت، موجب شده پیوند مناسبی بین دانش و تولید در این شهرستان شکل نگیرد.
در نهایت، اگرچه در سال‌های اخیر برخی تلاش‌ها برای بهبود وضعیت صورت گرفته از جمله طرح توسعه شهرک صنعتی دوم و پیگیری برخی مسئولان برای جذب صنایع مادر اما این تلاش‌ها پراکنده، کند و بدون پشتیبانی ساختاری لازم بوده‌اند.
اگر دولت، بخش خصوصی و نهادهای محلی نتوانند در قالب یک برنامه منسجم و بلندمدت برای رشد و افزایش صنایع گلپایگان دست به اقدام بزنند، به‌زودی این منطقه باید بیشتر به فکر حفظ ظرفیت‌های صنعتی خود باشد.
