فرماندار گلپایگان خطاب به مردم روستای وانشان گفت: نمی خواهیم فیلم هندی بازی کنیم. فیلم هندی که بازی نمی کنم. / بابا بسه دیگه. اگه قرار بود مردم تک تک صحبت کنند، چرا نماینده معرفی کردید. / چهل دقیقه درباره مصیبت کربلا صحبت می کنید.
علی اکبر رضایی فرماندار گلپایگان ۱۹ شهریور ۱۴۰۴ با دستور استاندار اصفهان به فرمانداران جهت برگزاری نهضت پاسخگویی مسئولین به مردم همراه با جمعی از روسای ادارات به روستای وانشان زادگاه سردار سرافراز شهید سلامی رفت تا شنوای مطالبات و مشکلات و پاسخ دهنده به اهالی روستا باشد اما بعد از صحبت های نماینده روستا و نه نفر از اهالی که هر کدام دقایقی کوتاه صحبت کردند به سخنرانی پرداخت.
فرماندار در صحبت های خود از جملاتی استفاده کرد که جای تأمل دارد.
فرماندار گلپایگان خطاب به مردم روستای وانشان گفت: نمی خواهیم فیلم هندی بازی کنیم. فیلم هندی که بازی نمی کنم. / بابا بسه دیگه. اگه قرار بود مردم تک تک صحبت کنند، چرا نماینده معرفی کردید. / چهل دقیقه درباره مصیبت کربلا صحبت می کنید.
سوال این است که این نوع گفتار خطاب به مردم روستایی که مشکل و مطالبه خود را مطرح می کنند شایسته و پسندیده است؟
چند روز قبل از این جلسه هم جمعی از صنعتگران گلپايگانی که برخی از آنها مو سفید کرده بودند برای بیان مشکل شان به فرمانداری گلپايگان مراجعه کردند که به داخل راه داده نشدند و در پیاده رو و پشت درب فرمانداری ماندند. همچنین خبرنگار هم که برای پیگیری و سوال درباره مشکلی مردمی به فرمانداری گلپايگان مراجعه کرده بود به فرمانداری راه داده نشد.
آقای علی اکبر رضایی فرماندار گلپایگان اینگونه سخن گفتن خطاب به مردم که امام خمینی (ره) می گفتند (مردم ولی نعمت ما هستند) می تواند باعث رنجش و ناراحتی مردم شود. لازم است مسئولان با حفظ احترام و سعه صدر، برای هم افزایی تلاش کنند و با رفتار شایسته شنوای حرف مردم باشند. آیا چنین صحبت کردن با روستاییان و راه ندادن صنعتگران گلپایگانی که برخی از آنها ریش سفید بودند به فرمانداری و همچنین اجازه ندادن به خبرنگار برای ورود به فرمانداری گفتار و رفتاری شایسته برای یک مسئول است؟
انتظار پیگیری از مسئولین استان و کشور می رود.
