همانطور که در جداول بالا ملاحظه میشود بیشتر دانشگاههای دولتی و آزاد فاقد خوابگاه هستند، همچنین بالا رفتن قیمت اجاره مسکن عملا دانشجویان را در پرداخت اجاره خانه دانشجویی ناتوان کرده و باعث سوق دادن دانشجویان به سمت خوابگاهها و پانسیونهای خودگردان دولتی یا غیر دولتی کرده است.
به گزارش پایگاه خبری زنگ خطر ؛ گرانی مسکن و هزینههای ناشی خرید یا حتی اجاره ناشی از آن که باعث بروز بحران در بین خانوادههای کم درآمد شده است. در این بین شاید کمتر به فشاری که بر قشر دانشجو میآید پرداخته میشود. برای دانشجویانی که تجربه زندگی را خوابگاه را تجربه کردهاند خوابگاههای دولتی پر از خاطرات تلخ و شیرین است، اما اگر قصد داشته باشیم از جنبه علمی به بحث بپردازیم بیش از پیش دانشجویان بر سختیهای درس خواندن و فعالیت علمی در خوابگاه گلهمندند.
مشکلاتی از قبیل نداشتن امکانات مناسب، تفاوتهای فرهنگی هم اتاقیها، بالا بودن نرخ اعتیاد در خوابگاههای دانشجویی و… تمایل بیشتر دانشجویان را به اجاره خانه دانشجویی به دلیل داشتن آرامش بیشتر برای تمرکز بر مسائل علمی علی الخصوص در سطح تحصیلات تکمیلی بیشتر کرده است.
افزایش نجومی قیمت اجاره مسکن در سالهای اخیر عملا این امکان را برای دانشجویانی که شرایط خوابگاه برای پیشرفت علمی آنها مساعد ئنیست را غیر ممکن کرده است. بررسیها نشان دهنده آن است در دوره اخیر میزان تقاضا برای سکونت در خوابگاههای دولتی و غیر دولتی افزایش پیدا کرده است که نشان از تقاضای دانشجویان دارای خانه دانشجویی برای اسکان در خوابگاههای دولتی را دارد.
از مشکلترین و بزرگترین مصائب این روزهای دانشجویان این است که عموم دانشگاههای آزاد و غیر انتفاعی علاوه بر بسیاری از دانشگاههای دولتی فاقد خوابگاه هستند.
دانشگاههای دولتی که فاقد خوابگاه هستند:
دانشگاههایی که فاقد خوابگاه برای دانشجویان شبانه یا نوبت دوم است:
دانشگاههای دارای شرایط خاص برای پذیرش در خوابگاه:
دانشگاههایی که رتبه کنکور را ملاک پذیرش در خوابگاه قرار دادهاند.
همانطور که در جداول بالا ملاحظه میشود بیشتر دانشگاههای دولتی و آزاد فاقد خوابگاه هستند، همچنین بالا رفتن قیمت اجاره مسکن عملا دانشجویان را در پرداخت اجاره خانه دانشجویی ناتوان کرده و باعث سوق دادن دانشجویان به سمت خوابگاهها و پانسیونهای خودگردان دولتی یا غیر دولتی کرده است.
همچنین رشد سه برابری قیمت خوابگاههای خودگردان که هر ساله توسط صندوق رفاه دانشجویان مصوب میشود عملا باعث ناتوانی بسیاری از دانشجویان در پرداخت اجاره بها این خوابگاهها شده است.
حال این سوال که در واقع دانشجوی تحصیلات تکمیلی که به دلیل فشار فعالیتهای علمی امکان درآمدزایی ندارد و همچنین نیاز جدی به وجود فضایی آرام برای فعالیتهای پژوهشی دارد چگونه میتواند میانگین ماهیانه ۶۰۰ هزار تومان آن هم برای خوابگاه ۵ یا ۶ نفره که از نظر فضایی آرام برای فعالیت پژوهشی نامناسب نیز هست، بپردازد؟
در این زمینه تغییر جدی در سیاستهای صندوق رفاه دانشجویی ضروری به نظر میرسد. ایجاد خوابگاههای دولتی و فراهم کردن محل اسکان آرام برای فعالیتهای پژوهشی دانشجویان از وظایف اولیه تمامی دانشگاههای کشور است که بیش از ۵۰ دانشگاه دولتی و بسیاری از دانشگاههای آزاد فاقد این امکانات هستند که این مسئله باید از اولویتهای صندوق رفاه دانشجویی برای تحقق عدالت اجتماعی است؛ در غیر این صورت بسیاری از دانشجویان به دلیل عدم توان پرداخت هزینههای گزاف اجارهبها از تحصیل محروم شوند.
- نویسنده : گزارش از محمد دلگشایی
- منبع خبر : خبرنامه دانشجویان ایران